Moja teściowa wymieniła zamki i wyrzuciła mnie i moje dzieci po śmierci mojego męża – to był jej największy błąd

Utrata męża mnie załamała. Ale dwa dni po pogrzebie moja teściowa pogorszyła sprawę. Wyrzuciła mnie i moje dzieci, zmieniła zamki i zostawiła nas bez dachu nad głową. Myślała, że ​​wygrała, ale nie miała pojęcia, że ​​popełnia największy błąd w swoim życiu.

Margaret nigdy nie ukrywała swojej pogardy wobec mnie. Za każdym razem, gdy wchodziłem do pokoju, jej oczy lekko się zwężały, jakbym przynosił ze sobą nieprzyjemny zapach.

Kobieta ze złamanym sercem | Źródło: Midjourney
Kobieta ze złamanym sercem | Źródło: Midjourney

„Ona się zmieni, Cat” – powiedział Ryan, ściskając moją dłoń pod stołem, podczas gdy jego matka pytała go, jak minął mu dzień, i tylko jego.

Ale ona nigdy się nie zmieniła w stosunku do mnie, ani do Emmy (5 lat) i Liama ​​(7 lat), moich dzieci z poprzedniego małżeństwa.

Podczas kolacji u niej w domu słyszałem, jak rozmawiała ze swoją przyjaciółką w kuchni.

„Te dzieci nawet nie są jej dziećmi” – wyszeptała, nieświadoma, że ​​podchodzę z pustymi talerzami. „Złapała go w pułapkę ze swoją gotową rodziną. To klasyczny ruch.

Zamarłem na korytarzu, trzymając w rękach talerze trzęsące się.

Zirytowana starsza kobieta marszczy brwi | Źródło: Midjourney
Zirytowana starsza kobieta marszczy brwi | Źródło: Midjourney

Tej nocy stanęłam twarzą w twarz z Ryanem, a łzy spływały mi po twarzy. „Twoja matka myśli, że poślubiłem cię dla pieniędzy. Ona nawet nie uważa Emmy i Liama ​​za twoją rodzinę. »

„Porozmawiam z nim. Obiecuję ci”

Przybliżył mnie. „Ty i te dzieciaki jesteście moim światem, Cat. Nic i nikt nie stanie między nami. Nawet moja matka. »

Ryan dotrzymał słowa. Kupił nam piękny dom w dzielnicy z dobrymi szkołami i ulicami obsadzonymi drzewami, na tyle daleko od Margaret, że nie musieliśmy jej widywać, jeśli nie chcieliśmy.

Miły człowiek wpatrujący się w kogoś | Źródło: Midjourney
Miły człowiek wpatrujący się w kogoś | Źródło: Midjourney

Emma i Liam rozkwitli pod okiem Ryana. Nigdy nie próbował zastąpić im biologicznego ojca, który odszedł, gdy Liam był jeszcze w pieluchach. Zamiast tego stworzył z nimi własną relację opartą na fortach z poduszek, naleśnikach w sobotni poranek i opowieściach na dobranoc.

„Dzisiaj ty będziesz układać pierzyny” – powiedziałam, opierając się o framugę drzwi sypialni Emmy i obserwując, jak Ryan ostrożnie układa swoje pluszowe zabawki wokół niej.

„Pan Wąsacz zawsze idzie w lewo” – powiedziała poważnie Emma.

„Jasne” – Ryan zgadza się równie poważnie. „On jest strażnikiem lewej strony łóżka. To bardzo ważne stanowisko. »

Mała dziewczynka trzymająca swojego misia | Źródło: Midjourney
Mała dziewczynka trzymająca swojego misia | Źródło: Midjourney

Później, gdy dzieci już spały, Ryan dołączył do mnie na kanapie i objął mnie ramieniem.

„Rozmawiałem dziś z mamą” – powiedział spokojnie.

Zrobiłem się spięty. ” I ? »

„Powiedziałem jej, że albo szanuje moją rodzinę – całą moją rodzinę – albo w ogóle mnie nie widzi”. Jego głos był stanowczy, ale smutny. „Myślę, że zrozumiała przesłanie. »

Oparłam głowę na jego ramieniu. „Nienawidzę tego, że musiałeś to zrobić.”

„Nie musiałem” – poprawił mnie. „Postanowiłem to zrobić. Jest różnica. »

Para, która się pociesza | Źródło: Pexels
Para, która się pociesza | Źródło: Pexels

Przez jakiś czas Margaret trzymała dystans. Wysyłała dzieciom kartki urodzinowe, na Boże Narodzenie przychodziła z nieudolnie dobranymi prezentami i starała się być wobec mnie uprzejma. Nie było ciepło, ale dało się wytrzymać.

Potem zadzwonił telefon, który wszystko zniszczył.

Kroiłam warzywa na kolację, gdy zadzwonił mój telefon. Dzieci odrabiały zadania domowe przy kuchennym stole i toczyły przyjacielską kłótnię o to, kto ma najwięcej zadań z matematyki.

„Czy to pani Catherine?” „pyta nieznany głos.

” Tak. »

Przerażona kobieta rozmawiająca przez telefon | Źródło: Midjourney
Przerażona kobieta rozmawiająca przez telefon | Źródło: Midjourney

„Dzwonię ze szpitala w centrum miasta. Twój mąż miał wypadek. »

„Jaki wypadek?” »

Przerwa trwała wiecznie. „Wypadek samochodowy. To poważna sprawa, proszę pani. Powinieneś przyjść natychmiast. »

Nie pamiętam drogi do szpitala. Nie pamiętam, żebym dzwoniła do sąsiadki z prośbą o opiekę nad dzieckiem. Pamiętam tylko wyraz twarzy lekarza, gdy podszedł do mnie w poczekalni i to, że wiedziałam to, jeszcze zanim otworzył usta.

Kobieta prowadząca samochód | Źródło: Pexels
Kobieta prowadząca samochód | Źródło: Pexels

„Jestem naprawdę rozczarowany”