Biedronka, ważka, świetlik… wszystko, co musisz wiedzieć o małych owadach lata

W gwiaździste noce ten bioluminescencyjny chrząszcz spędza czas, fruwając nad krzewami lub trawnikami, stąd jego przydomek „świetlik”. Florencki pisarz Dante nadał mu nazwę po roku 1300, nazywając go lucciola (światełko) w Piekle, pierwszej części Boskiej komedii. Od XVIII wieku to włoskie słowo stało się w języku francuskim słowem luciole. Powstające światło może mieć barwę żółtą lub zieloną. Częstotliwość i intensywność błysków zależą od gatunku i płci. Samiec stara się więc zwrócić na siebie uwagę samicy leżącej na ziemi. Ten (sam świetlik) często nie potrafi latać. Reaguje – lub nie – na błyski jego reflektorów.

Skorek przyszedł z szczypcami
Od czasów renesansu ludzie lubili skorki (od łacińskiego słowa forficula, czyli małe nożyczki). Dwa haczyki w kształcie szczypiec przypominają pęsetę używaną przez złotnika do przekłuwania płatków uszu. Z tego powodu od 1564 r. owad ten nazywany był skorki. Według innego wyjaśnienia, ucho w rzeczywistości odnosi się do kawałka moreli. Ten nocny, wszystkożerny owad, żywiący się owocami i mszycami, jest bardzo popularny wśród dzieci ze względu na swój niepokojący wygląd i często źle rozumianą nazwę. Oczywiście, nigdy nie wchodzi do małżowiny usznej osoby, aby przebić jej błonę bębenkową! Jego szczypce (lub cerci) służą do odpierania ataku, jeśli ten zdąży się odwrócić…

Żandarm w czerwono-czarnych mundurach
Więcej informacji znajdziesz na następnej stronie