– Dlaczego się spóźniliśmy? – Widzisz, wczoraj położyłem się późno spać.

„Lenoczka…” – wycofał się szef niewdzięcznym głosem. – To już trzecie opóźnienie w ciągu tygodnia. Okazuje się, że nie możesz podołać temu zadaniu.

“Po co? „Lena zapytała ze zdumieniem.

„Jak długi jest dzień roboczy?” „Do 18. I nie wcześniej niż o 23” – surowo zauważył szef.

Lena spojrzała na Olgę Pietrowną ze zdziwieniem i próbowała zrozumieć, gdzie leży jej wina, bo przecież zrobiła wszystko, co mogła, aby wykonać zadania na czas.

„Cóż, Lena. Nie będę dłużej tolerować twojego spóźnienia. Zostaniesz zwolniony. Idź do działu kadr, oni ci wszystko wyjaśnią.