Internauci szukają odpowiedzi na temat starych drewnianych przedmiotów, które wiatr zdmuchnął z ubrań

Najwcześniejsze wersje klamerek, jakie znamy dzisiaj, były wykonywane ręcznie z litego drewna, często klonu lub brzozy, i charakteryzowały się prostą konstrukcją składającą się z dwóch kawałków drewna połączonych małą sprężynką lub drutem.

Zło praczek i mężczyzn

Współczesny model, który znamy dzisiaj, powstał w 1853 roku, kiedy to David M. Smith z Vermont złożył patent na klamerkę do bielizny.

Zgodnie z jego patentem z 25 października 1853 r. udoskonalone klamerki „są połączone ze sobą zawiasowo” za pomocą drutu, „tak że dwie dłuższe nogi można zbliżyć do siebie i jednocześnie rozsunąć krótsze nogi”.

Dwa kawałki drewna są tak uformowane, że po ściśnięciu tworzą zacisk. Dzięki temu klamerka pewnie trzyma się ubrania, nie uszkadzając go. Mechanizm sprężynowy gwarantuje, że klamerka pozostanie zamknięta podczas użytkowania, gwarantując niezawodne przytrzymanie prania nawet przy wietrznej pogodzie.

Smith stwierdza w patencie: „Inną zaletą, również bardzo ważną, [którą] posiada moja ulepszona klamerka do bielizny w porównaniu ze zwykłą klamerką, jest to, że nie może zostać zdmuchnięta z ubrania przez wiatr, jak to się dzieje w przypadku zwykłej klamerki, co jest poważną niedogodnością dla praczek”.

Szpilki, które ewoluują

ciąg dalszy na następnej stronie