Mój mąż obudził mnie w środku nocy, kiedy byłam w ciąży — jego powód sprawił, że następnego ranka złożyłam pozew o rozwód

Byłam w trzydziestym czwartym tygodniu ciąży i spałam, gdy w środku nocy obudził mnie przenikliwy krzyk mojego męża. Jego argumentacja wywróciła moje życie do góry nogami i następnego ranka nie miałam innego wyjścia, jak złożyć pozew o rozwód.

Oczekując narodzin mojego dziecka, moje serce przepełnia smutek. Mój termin porodu przypada za dwa tygodnie i jestem rozdarta między powitaniem na świecie mojego małego skarbu a rozwodem z mężem. Nazywam się Mary i to jest opowieść o pamiętnej nocy, która zmieniła wszystko…

Kobieta w zaawansowanej ciąży | Źródło: Pexels
Kobieta w zaawansowanej ciąży | Źródło: Pexels

Minęło pięć lat odkąd poznałem Daniela, a nasze małżeństwo było idealne… przynajmniej tak mi się wydawało.

„Zachowujesz się śmiesznie, Mary” – mówił mój mąż za każdym razem, gdy martwiłam się pożarem. „Jest czujnik dymu, co najgorszego może się stać?” »

Ale nie mogłem pozbyć się strachu.

„Dom mojej matki spłonął, gdy miałem 17 lat. Straciliśmy naszego psa, dziadka. „Zapach dymu wciąż mnie prześladuje, Dan” – powiedziałem pewnego dnia Danielowi, ale on tylko pogłaskał mnie po dłoni i powiedział, żebym się nie martwił.

Pamiętam tę pamiętną noc – zapach dymu, dźwięk syren i uczucie paniki, gdy tata, mama i ja wydostawaliśmy się z dymu.

Nocne ujęcie płonącego budynku | Źródło: Pexels
Nocne ujęcie płonącego budynku | Źródło: Pexels

Nasi sąsiedzi i ekipa ratunkowa uratowali nas, ale straciliśmy wszystko. Traumatyczne przeżycia nie ustąpiły, a ciągłe zapewnienia Daniela w żaden sposób nie uspokoiły moich obaw.

Już od jakiegoś czasu sprawdzam wszystko przed pójściem spać. Sprawdzam, czy gniazdka elektryczne są wyłączone, kuchenka jest odłączona od prądu i nie ma zapalonych świec.

Zbliżenie kobiety kręcącej pokrętłem kuchenki | Źródło: Pexels
Zbliżenie kobiety kręcącej pokrętłem kuchenki | Źródło: Pexels

Daniel był coraz bardziej zirytowany, ale nie mogłam sobie pomóc. Moje serce i umysł nie chciały niczego słyszeć. Musiałam mieć pewność, że jesteśmy bezpieczni… że nasze dziecko jest bezpieczne.

„Nie będziemy rozpalać ognia w domu, Mary. „Jesteś po prostu paranoikiem” – powiedział Daniel. Ale wiedziałam, co czuję.

Dwie noce temu wrócił z pracy do domu ze swoimi przyjaciółmi. Wylegiwali się w salonie, robiąc niezły bałagan.

Trzech mężczyzn siedzi na sofie i krzyczy | Źródło: Freepik
Trzech mężczyzn siedzi na sofie i krzyczy | Źródło: Freepik

Wziąłem go na bok i poprosiłem, żeby je odesłał, tłumacząc, że potrzebuję trochę spokoju i ciszy. Daniel upierał się, że po prostu bawią się i że chce spędzić trochę czasu z przyjaciółmi, zanim dziecko przyjdzie na świat.

Nie sprzeciwiałam się dalej, tylko chwyciłam poduszkę ciążową i pobiegłam do naszej sypialni.

Zasnąłem, gdy hałasy dochodzące z dołu powoli cichły. Nagle usłyszałam donośny głos Daniela: „Mary, kochanie, wstań!” Wstawać! Ogień, ogień, ogień! Wstawać! »

Serce zabiło mi mocniej, gdy adrenalina zaczęła krążyć w moim ciele.

Zszokowana kobieta zasłaniająca usta | Źródło: Pexels
Zszokowana kobieta zasłaniająca usta | Źródło: Pexels

Chwyciłam poduszkę i koc, instynktownie zakrywając brzuch, jakbym chciała go chronić. Otworzyłam drzwi i zbiegłam na dół, krzycząc do Daniela, żeby otworzył drzwi i wezwał straż pożarną.

Gdy dotarłem do salonu, przyjaciele Daniela wybuchnęli śmiechem. Daniel podszedł do nich, rechocząc jak hiena. Byłem zdezorientowany i zdezorientowany.

„Co się dzieje?” Zapytałem, wciąż próbując zrozumieć sytuację.

Mężczyzna śmiejący się ze skrzyżowanymi ramionami | Źródło: Freepik
Mężczyzna śmiejący się ze skrzyżowanymi ramionami | Źródło: Freepik

Daniel nie przestawał się śmiać, tłumacząc, że jego przyjaciele chcieli się „zabawić” i zrobić mi psikusa. Kazali mu krzyczeć „Pożar!” Ogień ! “żeby mnie nastraszyć.

Poczułem się, jakby ktoś mnie uderzył w brzuch. Gniew i strach dały o sobie znać. Zatrzymałem Daniela w miejscu i skonfrontowałem się z nim.

„Jak mogłeś mi to zrobić?” Jak mogłeś tak igrać z moim strachem? „Krzyczałam, a łzy spływały mi po policzkach.

Zirytowana kobieta trzymająca się za głowę | Źródło: Pexels
Zirytowana kobieta trzymająca się za głowę | Źródło: Pexels

Śmiech Daniela ucichł i zaczął serdecznie przepraszać. Ale było już za późno. Szkoda już została wyrządzona. Serce waliło mi w piersiach, a w głowie panował chaos.

„Nie powinieneś był tego robić, Danielu” – odparłam, odwracając się i pędząc z powrotem na górę.

Zamknęłam się w naszym pokoju, próbując się uspokoić