Mój mąż zginął w wypadku i nigdy nie widziałam jego ciała – potem pewnego dnia usłyszałam jego głos dochodzący z pokoju naszej małej dziewczynki

Nazywam się Kelly, mam 30 lat, a moje życie było niczym jazda kolejką górską, przerywaną chwilami intensywnej miłości i głębokiej straty. Mój mąż, Jeremy, zginął dwa lata temu w wypadku samochodowym. Byłam w ósmym miesiącu ciąży z naszą córką Sophią. W jednej chwili malowałem kwiaty na ścianach jej dziecięcego pokoju, marząc o naszej przyszłości, a w następnej odebrałem telefon, który wywrócił mój świat do góry nogami.

Pamiętam ten moment, jakby to było wczoraj. Pędzel wypadł mi z palców, pozostawiając na ścianie różowy ślad.

„Pani Kelly?” – głos w telefonie był cichy, wyćwiczony. „To oficer Reynolds…”

“Tak ?” Moja ręka odruchowo powędrowała do spuchniętego brzucha. Sophia kopnęła, jakby wyczuła mój strach.