MYŚLAŁEM, ŻE MÓJ NIEŻYJĄCY OJCIEC ZOSTAWI MI TYLKO BRUDNY TALERZ, DOPÓKI NIE DOWIEDZIAŁEM SIĘ PRAWDY…

Gdy Helen awansowała ze zmywaczki na pomocnicę kuchni, a w końcu na kucharkę, dojrzała i pozbyła się dużej części swojej zazdrości.

Próbowała kierować Julią, zachęcała ją do większej odpowiedzialności i myślenia o swojej przyszłości.

Jednak Julia zignorowała tę radę i zobaczyła w Helen jedynie zgorzkniałą i apodyktyczną siostrę. Ich ojciec, John, nadal rozpieszczał Julię i nie pozostawiał Helen żadnego wsparcia.

Potem John umarł i wszystko się zmieniło. Odczytano jego testament, co zszokowało obie siostry. Julia odziedziczyła rodzinny dom, a Helen dostała tylko jeden brudny talerz.

Helen przez chwilę rozważała zakwestionowanie testamentu, jednak zrezygnowała z tego pomysłu, wierząc, że Julia potrzebowała domu bardziej niż ona.

Zamiast tego Helen zwróciła się do siostry z prośbą o radę. „Julia, powinnaś sprzedać dom i przeznaczyć pieniądze na studia. Masz szansę zrobić coś ze swoim życiem. »

Ale Julia nie była zainteresowana. „Dlaczego zawsze wtrącasz się w moje sprawy? Tata zostawił mi ten dom, bo wiedział, że zasługuję na niego bardziej niż ty. Nie potrzebuję twojej rady. »

Helen była zraniona, ale postanowiła zostawić Julię w spokoju. Niedługo potem Julia sprzedała dom i przeprowadziła się do drogiego mieszkania w mieście. „Powodzenia, siostro” – szepnęła Helen, gdy usłyszała tę nowinę.

Mijały miesiące, a Helen skupiała się na budowaniu własnego życia. Pewnego dnia, sprzątając mieszkanie, natknęła się na talerz, który zostawił dla niej ojciec.

Zamiast wyrzucić, umyła go i odłożyła na półkę, myśląc, że kiedyś go wykorzysta.

Tego dnia zorganizowała małe przyjęcie dla grupy przyjaciół. Jeden z jego gości, historyk, zauważył talerz i przyjrzał mu się bliżej. „Skąd to masz?” „zapytał głosem pełnym zainteresowania.

Helen wyjaśniła, że ​​słowa te zawdzięcza swojemu ojcu. Oczy historyka rozszerzyły się. „To nie jest zwykły talerz. Jest to artefakt z czasów chińskiej dynastii i może być wart fortunę. »

Następnego dnia Helen zaniosła talerz do antykwariusza, który potwierdził jego wartość: był wart dwa miliony dolarów.

Helen sprzedała talerz kolekcjonerowi i wykorzystała pieniądze na otwarcie własnej restauracji, która szybko zaczęła prosperować.

Tymczasem życie Julii potoczyło się inaczej. Pieniądze ze sprzedaży domu wydała na imprezy i niepotrzebne wydatki.