W 1910 roku firma American Foil Company rozpoczęła masową produkcję folii aluminiowej, która szybko zastąpiła folię cynową. Folia aluminiowa była cieńsza, mocniejsza i znacznie bardziej uniwersalna. Materiał ten był również odporny na korozję i bardziej elastyczny, dzięki czemu doskonale nadawał się do wielu zastosowań.
W 1926 roku firma Alcoa Aluminum Company (skrót od Aluminum Company of America) udoskonaliła proces walcowania aluminium na arkusze aluminiowe. To innowacyjne rozwiązanie zapoczątkowało powszechne wykorzystanie folii aluminiowej do przechowywania, pakowania i konserwowania żywności, stanowiąc czystszą i wydajniejszą alternatywę dla innych materiałów.
II Wojna Światowa: Główna rola folii aluminiowej
Chociaż folia aluminiowa była w użyciu już w latach 30. XX wieku, jej popularność gwałtownie wzrosła podczas II wojny światowej. Aluminium stało się surowcem niezbędnym nie tylko dla ludności cywilnej, ale także dla wojska. Wykorzystywano go do produkcji samolotów, czołgów i innego sprzętu wojennego. W rezultacie zwiększono produkcję folii aluminiowej, aby zaspokoić potrzeby wojskowe i cywilne.
W czasie wojny folia aluminiowa była używana w wojskowych racjach żywnościowych, zwłaszcza w racjach C, w celu konserwowania żywności żołnierzy. Jego lekkość i szczelność sprawiają, że jest to idealny materiał opakowaniowy. Po wojnie folia aluminiowa zyskała coraz większą popularność jako praktyczny i niezawodny materiał opakowaniowy.
W kraju folia aluminiowa stała się wszechstronnym narzędziem. Oprócz przechowywania żywności wykorzystywano go także do czyszczenia sztućców, przykrywania płyt kuchennych, a nawet jako prowizoryczny reflektor do fotografii. Pod koniec wojny folia aluminiowa stała się niezastąpionym przedmiotem kuchennym.
Boom powojenny: folia aluminiowa staje się podstawowym pożywieniem
