Autobus przejeżdżał obok domu Bruce’a – przyjaciela mojego męża. Aż mi szczęka opadła, gdy ich zobaczyłam stojących na podwórku Bruce’a.

Podeszli do samochodu i wyjęli torbę z kijami golfowymi.

Nie mogłam w to uwierzyć. Pracowałam tak ciężko przez tyle czasu, a mój mąż znowu mógł chodzić! Co się dzieje? Czemu mi nie powiedział? Co ja z tym zrobię?

Martwiłem się, aż autobus dojechał na mój przystanek i wysiadłem. Zostawiłem samochód na pobliskim parkingu, więc go odebrałem i pojechałem do domu.

Tam zaczęłam krążyć po domu. Co, jeśli to coś nowego, co wydarzyło się w ten weekend u Bruce’a? Co, jeśli będzie chciał mi zrobić niespodziankę? Tak, to musi być to, zdecydowałam w końcu i uspokoiłam się. Mój mąż wróci do domu później w niedzielę i zrobi mi niespodziankę, spacerując.

„Hej, kochanie. Jak ci minęła podróż?” – zapytał Christopher, kiedy Bruce wtoczył go do salonu.

„O, hej, wy dwoje. Było fajnie. A wy? Co robiliście?” – zapytałem mężczyzn z szerokim uśmiechem, czekając, aż mnie zaskoczą.

„Zrobiliśmy to samo, co zawsze. Mecz w piątek był fajny, a potem spędziliśmy dużo czasu na graniu” – powiedział Bruce lekceważąco i pożegnał się z nami.

Podałam Christopherowi pyszny obiad składający się ze spaghetti z klopsikami i usiadłam z nim przy kuchennym stole. „Więc to wszystko, co zrobiliście?”

„Tak” – powiedział z pełnymi ustami. „Zawsze tak robimy”.

„No cóż, Bruce ma pole golfowe w domu. Mogłeś zagrać” – dodała Barbra, próbując subtelnie poruszyć temat.

„Wciąż nie umiem grać na wózku inwalidzkim, więc to odpada. Ale świetnie się bawiliśmy, kochanie. Zawsze się o mnie martwisz i kocham cię za to” – odpowiedział Christopher, popijając trochę napoju gazowanego i udając, że nic się nie stało.

Nagle uderzyłem widelcem o stół. „Naprawdę? Naprawdę? Nie masz pojęcia, jak grać na wózku?” – krzyknąłem.

Christopher spojrzał na mnie szeroko otwartymi oczami i niewinną miną. „Co? Kochanie, ciężko się gra w golfa na wózku inwalidzkim. Nie potrafisz dobrze kontrolować zamachu…”

Próbował uzasadnić swoją odpowiedź, ale mu przerwałem. „WIDZIAŁEM CIĘ! Widziałem, jak chodziłeś, wyjmowałeś kije golfowe z samochodu Bruce’a i huśtałeś się jak dziecko w Boże Narodzenie! Christopher! CHCĘ PRAWDY NATYCHMIAST!”

Christopher otwierał i zamykał usta jak ryba w akwarium, ale nie miał nic do powiedzenia. Czekałem, aż zaprzeczy, ale on tylko zapytał:

“Jak?”

„Mój autobus przejeżdża obok domu Bruce’a, a ty akurat akurat odbierałeś kije, kiedy przejeżdżał. Christopher, chcesz mi powiedzieć, że mnie okłamywałeś? Od jak dawna?” – zapytałam najsurowiej, jak potrafiłam, nie popadając w emocje.

Mój mąż w końcu westchnął i wyjawił mi prawdę.

←PoprzedniNastępny→