Mój mąż zginął w wypadku i nigdy nie widziałam jego ciała – potem pewnego dnia usłyszałam jego głos dochodzący z pokoju naszej małej dziewczynki

Stałem tam jak sparaliżowany, a oddech zaparł mi dech w piersiach. Dzwoniło mi w uszach. Serce biło mi tak mocno, że myślałem, że zemdleję.

„Jeremy?” – wyszeptałem w ciszy, a mój głos się trząsł. „Kochanie, to ty?”

NIE. Nie, nie, nie. Jeremy’ego już nie było. To NIE BYŁO MOŻLIWE.

Ale słyszałem. Jeszcze raz.

„Zawsze będę cię kochać.”

Dochodziło z pokoju Sophii.