Razem z żoną udaliśmy się do sierocińca, aby adoptować dziecko i znaleźliśmy dziewczynkę, która jest dokładną kopią naszej córki.

„Emily, jesteś gotowa? Moja mama będzie opiekować się Sophią, więc będziemy mieć cały dzień. Zawiązałem buty, gdy moja żona schodziła po schodach. Wyglądała na zdenerwowaną, wygładzając niewidoczne zagniecenia na bluzce.

„Myślę, że tak, Davidzie” – powiedziała cicho, w jej głosie słychać było niepewność. „Po prostu… mam nadzieję, że podejmujemy właściwą decyzję. A co jeśli dziecko nie nawiąże z nami więzi?

Podszedłem i wziąłem ją za ręce. „Rozmawialiśmy o tym miesiącami. Przeczytałeś wszystkie książki. Jesteśmy gotowi lepiej niż kiedykolwiek. Poza tym żadne dziecko nie oprze się Twoim naleśnikom.”

Emily parsknęła śmiechem, a jej policzki pokryły się rumieńcem. „Dziękuję za ten głos zaufania.”